Bjorn Boonen

Boonen.eu

Frontend development & fotografie

Introductie

Het verstopte camerakoffertje

Snel loop ik de trappen op naar zolder. De zolder is echt een magische plek van dingen waar ik niet aan mag zitten. Die kleine kindervingertjes maken alles stuk natuurlijk... ...Nou, ik niet.

Snel zet ik een keukentrap onder het luik van de vliering. Wiebelig klim de trap op en duw met alle kracht tegen het luik. Dat ding is te zwaar en de trap is niet stabiel.

Dus, trap weer af, even goed neerzetten en trap weer op. Nu kan ik meer kracht zetten en het luik open doen. Maar het luik wil niet open blijven. Dus luik dicht, trap weer af en op zoek naar iets om het luik open te houden.

Mijn oog valt op een klauwhamer, een oud zwaar ding met een houten handvat. Met de hamer in mijn hand ga ik de trap weer op, doe het luik open en plaats de klauwhamer tussen het luik en de vloer van de vliering. Heel handig ga ik met één voet op de beugel van de trap staan en werk mezelf omhoog.

Het is donkerzwart boven. Ik zie echt vrijwel niets, behalve een vaag straaltje licht dat van beneden op het luik schijnt. Waar is het lichtknopje? Al snel realiseer ik me dat mijn ouders nooit de moeite hebben genomen om een fatsoenlijk luik te installeren, dus zal er natuurlijk ook geen licht zijn boven.

Dus wurm ik me door het luik naar beneden, balanceer op de trapbeugel en weet veilig de trap af te komen.

En dan nu op zoek naar licht. Ik herinner me dat we in de meterkast een enorme zaklamp hebben. Dus snel de trappen weer af. En daar is de zaklamp. Even een test... Ja! Het werkt. Zo snel als ik kan ren ik de trappen weer op naar zolder. Ga de keukentrap op en manoeuvreer me, met zaklamp, weer door het luik.

Ik knip de zaklamp aan...

...Fotoboeken, kerstspullen en dozen. Ik open een doos. Oude boeken. Een andere doos bevat prijzen van judotoernooien. Weer een andere doos heeft een mix van van alles, daarin valt 1 ding me op.

Het is een vreemd soort koffertje. Best zwaar eigenlijk, een beetje versleten. Ik maak 'm open en voor me ligt een grote camera. Een spiegelreflexcamera. Wow! Wat een gaaf ding. Ik kijk door de zoeker net als een echte fotograaf doet. Maar zie niet veel bijzonders. Kan die ook aan vraag ik me af? Hoe werkt het? Opeens hoor ik de auto van mijn moeder voor de deur parkeren. Ik schrik, prop de camera in het koffertje, sleep de zaklamp mee naar het luik en wurm mezelf er weer doorheen. Snel de keukentrap af. Intussen hoor ik sleutels in het slot van de voordeur. De voordeur gaat open. Ik kijk naar boven. Het luik staat open! Snel leg ik de zaklamp op de grond en klim de keukentrap weer op.

Ik til het luik omhoog om de hamer... ...de hamer valt naar beneden en komt met een harde klap op de grond.

Mijn eigen camera

Jaren later kwam ik weer in aanraking met fotografie en kocht ik mijn eerste spiegelreflexcamera.

Tegenwoordig fotografeer ik vooral (amateur)-hockey en dingen die ik onderweg tegenkom. Mijn foto's zal ik vooral op deze site zetten. Je kan een aantal van mijn foto's ook mijn photos.boonen instagram-kanaal vinden